GÜVEN!

Merhaba,

Geçengün önümden bir araba geçti, kamyon filan değildi. “Bana güven, gerisini merak etme sen!” arka yazılı eski model bir Fiat. O günden beri düşünüyorum “GÜVEN-GÜVENMEK” hakkında, bir bakalım hele neler çıkacak? Hepimiz zaman zaman düşünmüşüzdür bunları.

Güven her şeyden önce inşa edilen bir duygudur. Bunu öncelikle kendimizde yapmak gerekir. Öyle olduğunda diğerleri de kendiliğinden oluşur. Kendine olan güven (özgüven), karşındaki bireye de güvenmeye yol açar ve de çoğunluğa güvenmeye elbette. Bu çoğunluk, bir grup, kurumsal bir yapı da olabilir, devlet de. Güven, güveni geliştirir, gelişen güven yapıcı olur genellikle. Aksi nadirdir.

Kendimize güvenmenin de koşulları var tabii, havada asılı güven bir üflemede uçuverir. Özgüven sahibi insan, yaptığı işin, söylediği sözün, tüm yaşadıklarının arkasında durur. Bilir ki iyi de kötü de kendinindir, övünür ya da hatasını düzelterek kendini gerçekleştirir yeniden. Bu da gelişimin tek ivmesidir (özeleştiri), iyiden pay alınırken yanlışlar düzeltilir. Olumlu bir tutumdur. Kendine güveni olmayanın karşısındakine de güveni olamaz zaten. Kıskançlıklar konusunda da hep bunu düşünmüşümdür. Kendimizi inşa ederken aslında bizi en rahat yaşatacak konuma da getirmiş oluruz ki buna mecburuz, aksi halde yalpalar durur ,güzel hiç bir şeyi gerçekleştiremeyiz. Yapabileceğimiz en güzel şey, “kendimizi gerçekleştirmektir” yaşamda... Karşımızdaki bireye güvenmek de çok güzeldir, ama hata payını da göz önünde tutmak gerekir. İnsanlar hata yapar, eğer bir şey yapıyorsa...

Güven öyle denildiği gibi tek kullanımlık falan da değildir bence. Örselenip defalarca güvenmekte ısrar ettiğim çok oldu yaşarken, bazen kazandım. İyiye ve güzele olan inancım kaybolmadı en azından, insanlar değişebilir. Güvenmek özgürlüktür, yapıcıdır, rahatlıktır, sorumluluk vermektir bir anlamda. Kolay güvenmiyorum ama güvendiklerimi düşününce içim aydınlanır, şükranla dolarım hayatıma dokundukları için.

Yaşadığımız çağda geleceğe dair kaygılarımız da var. Maalesef...Dünyanın her yerinde savaşlar, açlıklar, ölümler...yaşanıyor. İnsanlar ülkelerine de güvenemiyor, yarının iyi olacağına, sağ kalacağına güvenemiyor. Ne kötüdür. Oysa ihitiyacımız olan en önemli şey bu, yarına güven duymak...Ülkelerin yapısı da sonuçta büyük bir gruptur, böyle düşünebiliriz. Herkesi eşit görüp ona göre herkesin yararına çözümler üretilmediğinde bu kaygının ortaya çıkması kaçınılmazdır. Her anlamda daha güvenli yaşayacağımız günlere umutla, iyi kalın canlar...Unutmayın; GÜVEN, ÖZGÜRLÜKTÜR. Özgürlüklerimizi iyiden, güzelden yana kullanmak da en güzel seçimimiz...