Boşanmış babalar’ dernekleri çocuklarını her hafta görme tezini savunurken, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, hafta sonu yapılan baba-çocuk görüşmesinin anneyi olumsuz etkilediğini savundu.

Yargıtay, İzmir 15. Aile Mahkemesi’nin velayeti annesine verilen 15 yaşındaki kızını her hafta sonu görmesine izin verilen babayla ilgili kararı, davacı annenin temyizi üzerine oybirliğiyle bozdu.

Yargıtay, babanın kızını her hafta sonu almasını ‘çocuğun üstün yararına aykırı’ buldu. Bu karar ışığında çocuğun ‘üstün yararı’ gözetilerek, aile mahkemelerince babanın ayrı şehirde olması, çocuğun yaşı, eğitimi, sağlığı gibi kriterler ışığında her hafta sonu değil, iki haftada bir babaların çocukla ‘kişisel ilişki’ kurmasına karar verilecek.

52 hafta çocukla gezmesin

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi Başkanı Uğur Ömer Gençcan son örnek kararı şöyle anlattı: “Erkek eşlerin tamamı ve erkek dernekleri, ‘Çocuklarımızla her hafta görüşemiyoruz. 15 günde bir görüşmek zorunda kalıyoruz’ diye itiraz ediyorlar. Daire olarak biz onların bu isteğine uyarsak ve her hafta kişisel ilişki verirsek ne olacak? Velayeti almasına rağmen anne bir hafta sonu bile çocuğunu alıp denize, pikniğe, sinemaya gidemeyecek. Kadın eve bağımlı hale gelirken, erkek 52 hafta gezecek. Kadın çalışıyorsa, bir hafta sonu var. Babanın çocuğu gelip ne zaman alacağı belli değil. Canı istediği zaman geliyor. Kadın akşama kadar nöbetçi asker gibi evde bekleyecek mi?

Kardeş payı uygulaması

Çocuk açısından sıkıntı var. Her zaman boşanan eşler aynı şehirde olmuyor. Baba köyde anne şehirde oturuyor. Çocuk kalkıp her hafta sonu köye gidecek. Kursu varsa gidemeyecek. Çocukların her hafta seyahate zorlanması yanlıştır. Her hafta yer ve ortam değişikliği de çocuğun üstün yararına aykırıdır. Yargıtay olarak ‘kardeş payı’ yaptık. ‘Boşanan eş/baba, velayeti annesindeki çocukla her hafta görüşmesin’ dedik. Çocuk iki hafta annede, iki hafta babada kalsın kararı verdik.”

Süper baba algısı

Eski aile mahkemesi hâkimi Mustafa Karadağ: Yargıtay’ın kararı çok doğru. Ben14 yıl aile hâkimliği yaptım. Genellikle iki haftada bir görüşecek şekilde çocukla-baba arasında kişisel ilişki kararı veriyordum. Yargıtay kararındaki örneğe uygun olarak açıklayacak olursak; velayeti kullanan anne, kendisiyle yaşayan çocuğa hafta içinde ‘Yemeğini ye, ders çalış, erken yat’ der ve bu tarz bir ilişki kurarlar. Her hafta sonu çocuğu alan babayla çocuk arasında ise ‘gezelim, eğlenelim’ bağlamında bir ilişki kurulur. Bu annenin velayet görevini yapmasına engel bir durumdur. Kadını sürekli olarak eve bağlar. Hele bir de çalışıyorsa, eğlenceli bir ortamda hafta sonu zaman geçirmesini engeller. Çocuğun gözünde anne ‘kötü’, baba ‘süper’ gibi bir algıya yol açar.