Zor görevleri boyunca buldukları bir parça lokmayı kardeş payı bölüşerek katık yapıyorlar. Onlar için domates, peynir, zeytin, salatalık, ekmek, biber, yeşil vatanı düşündükçe birer ızgara kebap misali. Gecenin karanlığında odun ateşinde yapılan bir bardak çay ise bütün yorgunlukların unutulduğu an. Uykusuz, yorgun gecenin ardından alevleri söndürmenin, yeşili korumanın huzuru, mutluluğu güçlerine güç katıyor. Teknik elemanı, orman muhafaza memuru, işçisiyle tek ortak isimleri var onların “Ormancı”.